Ook in Italie moeten er kerstboodschappen gedaan worden. Bitch, bitchgenoot en jodelpadrone reisden af naar Pavia, schrijfpadrone bleef thuis. We begonnen met een bezoek aan de kerstmarkt aldaar. Mantra’s waren niet nodig. Er waren twee rijtjes met elk acht kraampjes en dat was het. Dankzij de traditionele kerstmist die overging in regen was de belangstelling voor de markt minimaal. Alle ruimte en tijd dus om het aangebodene te bewonderen: boeken, sieraden, handschoenen, sjaals, zeepjes, wierook en – waarachtig – ook wat kerstdingetjes. Niks spectaculairs. De regen drupte zorgvuldig tussen de afdekzeilen door in de nekken van de ollandesi. Na deze indrukwekkende ervaring was het tijd voor de lunch en daarna ging de tocht vol gespannen verwachting verder naar het plein voor de Dom alwaar geen kerstmarkt. De Dom zelf was niet open dus er viel weinig anders te doen dan de witte punto op te halen en naar de supermarkt te reizen.
Bij de Carrefour was het druk, maar niet zo druk als bij de Appie afgelopen zaterdag. Er werd relaxt gewinkeld. Kookpadrone wilde peultjes en koolraap, maar dat kennen ze in dit land niet. Ook verse slagroom was niet te vinden.Terwijl de gebroeders de gewenste boodschappen bij elkaar zochten, maakte bitch foto’s van de uitstallingen op de groente- en fruitafdeling. Al snel kwam er een leidinggevende naar haar toe met het verzoek geen foto’s te maken. Alsof bitch een spion van de concurrent was. Maar bitch schikte zich en staakte het fotograferen. De voor het recept van tweede kerstdag vereiste wijn (Barolo) werd toch maar niet aangeschaft. Wijn van 15 euro om in een gerecht weg te koken is wat overdreven.
Om de kerstdagen toch in gepaste dronkenschap te kunnen doorbrengen, werd tot slot van deze natte middag een bezoek gebracht aan de Cantina Sociale, waar de nodige wijn werd ingeslagen. Kerstmis? We zijn er klaar voor!
Geef een reactie